ย่านท่าหลวง-ตลาดล่าง มีความสำคัญต่อบทบาทการค้ากับต่างประเทศของจันทบุรีในยุคนั้น คือเป็นจุดที่เรือบรรทุกสินค้าของป่าที่ รวบรวมมาได้จากป่าแถบตะเคียนทอง น้ำขุ่น คลองพลู วังแซ้มในบริเวณ เขาคิชฌกูฎและ เขาสอยดาว จะล่องลงมาตามลำน้ำจันทบุรี และ มาเทียบท่าที่ตลาดท่าหลวงโดยมีกล่มชาวชองซึ่งเป็นชนพื้นเมือง เดิมที่อาศัยอยู่ในแถบเทือกเขาในจันทบุรี ระยอง และตราด เป็นแรงงานในการจัดเก็บของป่านำมาจำหน่าย ในตัว เมืองจันทบุรี ในปีหนึ่งชาวชองจะล่องแพนำสินค้ามาจำหน่ายในเมืองเพียง ครั้งเดียว คือในระหว่างเดือน 10 ถึง 12 (เดือนกันยายนถึงพฤศจิกายน) เนื่องจากเป็นฤดูน้ำหลากสามารถล่องแพลงมาตามลำน้ำ ได้สะดวก ส่วนในฤดูแล้ง ระหว่างเดือน 3 ถึง 5 (เดือนกุมพาพันธ์ถึงเดือนเมษายน)ต้องลำเลียงทางเกวียนซึ่งลำบากและใช้เวลานาน จึงไม่ เป็นที่นิยมในช่วงที่กองทหารฝรั่งเศสเข้ามายึดครองจันทบุรี (พ.ศ. 2436-2447) การค้าขายในย่านนี้เป็นไปอย่างคึกคัก นอกจากสินค้าป่าแล้ว ยังมีการลักลอบจำหน่ายสินค้าประเภทสุรา ฝิ่น กาแฟ ชา การเจริญเติบโตทาง เศรษฐกิจของย่านท่าหลวง-ตลาดล่างส่งผลให้ทางรัฐบาลให้ความสำคัญกับการพัฒนาระบบสาธารณูปโภค ต่างๆ ในบริเวณนี้ก่อนบริเวณอื่น

     ในปี พ.ศ. 2451 จึงได้ประกาศให้พระราชบัญญัติสุขาภิบาลที่ตำบลตลาดเมืองจันทบุรีเป็นแห่งแรกในเขตจันทบุรี นอกจากนี้ในช่วงที่ มีการค้าขยายตัว มีจำนวนประชากรอพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานชั่วคราวในย่านนี้ถึงปีละ 100 คน เศษมีพ่อค้าต่างถิ่น อาทิ แขก กุหล่า พม่า เข้ามาตั้งร้านค้าชั่วคราวรวมทั้งมีพ่อค้าเร่จากบ่อพลอยไพลิน บ่อนาวง ที่มาซื้อขายสินค้าต่างๆ และนำพลอยมาขายปีละนับพันคน เมื่อศูนย์กลางการค้าภายใน เมืองจันทบุรีย้ายไปอยู่ที่ ตลาดน้ำพุลักษณะทางกายภาพของท่าหลวง-ตลาดล่างยังปรากฏให้เห็น วัฒนธรรมการตั้งบ้าน เรือนหรือ ร้านค้าที่ หันหลังให้แม่น้ำ หันหน้าเข้าสู่ถนนบ้านเรือนเป็นเรือนติดดิน นิยมสร้างเป็นเรือนหลัง ใหญ่ทรงจั่วใช้วัสดุ ในท้องถิ่น ก่อสร้าง อาทิ ไม้แฝก ใบจากนิยมยื่นชายคากออกมาเพื่อเป็นร้านค้าติดระเบียงทางเดิน ด้านหน้าตาม ลักษณะที่ พักอาศัยกึ่งพาณิชย์อันเป็นลักษณะวัฒนธรรมการค้าขายของชาวจีน อาคารพักอาศัยและร้านค้า ย่านท่าหลวง เป็นชุมชน เก่าแก่ที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์อย่างมากควรจะมีการอนุรักษ์เอาไว้เพื่อการท่องเที่ยว หรือโฮมสเตย์ ปัจจุบันยังมี กองถ่ายละคร และกองถ่ายภาพยนตร์ รวมทั้งภาพยนตร์โฆษณา มาใช้โลเกชั่นบริเวณนี้กันบ่อยครั้ง

 

 

Port Royal neighborhood - Lower Market With a focus on the role of international trade in Chanthaburi era. Is a cargo ship of the forest. Gathered from the forest princess of turbid water in Khlong Plu Wang Saem. Khitchakut Koh uppercut and he will cruise down the river, Chanthaburi and dock at Port Royal, with the military market channels, which are indigenous inhabitants. Originally living in Rayong, Chanthaburi and Trat in the mountains of the workers in the store of the forest be sold in Chanthaburi. In one year, the channel will rafting goods sold in the city once was during the 10 months to 12 months (September to November), since the flood season can be rafting down the river is a part of the dry season between November 3. to 5 (Feb. taking Federation through April) to transport wagons, which laborious and time consuming, so it is not as popular during the French troops came to occupy Chanthaburi (AD 2436-2447), trading in this area. is a bustling In addition to forest products Also used to smuggle opium, liquor, coffee, tea category growth. The economy of the Port Royal - the market resulted in the government giving priority to the development of infrastructure in this area.

     In the year 2451 declared the law sanitation district is the first in the market town of Chanthaburi, Chanthaburi. Also during the Trade expansion Total population evacuated settlers temporarily in this area each year, including 100 foreign guests Kuhlea scrap merchants to set up shop temporarily in Myanmar, including a hawker from Bo Ploy Pailin Bona band that traded goods. The stones were sold each year thousands of people. When the trade center siteChanthaburi moved Market fountain physical characteristics of Port Royal - the market is also visible. The house culture house or shop with their backs to the river. Facing the street, the houses are made of earth. Popularity build a house Large gable construction using local materials such as wood, grass, leaves from the roof extending out to be a popular store front next to the corridor look at the residential, commercial, semi-commercial, as the characteristics of Chinese culture. Residential and shopping district of Port Royal is the oldest community with tremendous historical value should be to preserve it for tourism or homestay also present and filming the movie filming. The film Lo que used with this area frequently.